• ཛེ་ཏའི་ཚལ་མགོན་མེད་པ་ལ་ཟས་སྦྱིན་པའི་ཀུན་དགའ་ར་བ།
  • ཛེ་ཏའི་ཚལ་མགོན་མེད་ཟས་སྦྱིན་གྱི་ཀུན་དགའ་ར་བ།
  • ཛེ་ཏའི་ཚལ་སྐྱབས་མེད་ཟས་སྦྱིན་གྱི་ཀུན་དགའ་ར་བ།
  • ཛེ་ཏའི་ཚལ་སྐྱབས་མྱེད་པ་ལ་ཟས་སྦྱིན་གྱི་ཀུན་དགའ་ར་བ།
  • རྒྱལ་བུ་རྒྱལ་བྱེད་ཀྱི་ཚལ་ཁྱིམ་བདག་མགོན་མེད་ཟས་སྦྱིན་གྱི་ཀུན་དགའ་ར་བ།
  • རྒྱལ་བུ་རྒྱལ་བྱེད་ཀྱི་ཚལ་མགོན་མེད་པ་ལ་ཟས་སྦྱིན་པའི་ཀུན་དགའ་ར་བ།
  • རྒྱལ་བུ་རྒྱལ་བྱེད་ཀྱི་ཚལ་མགོན་མེད་ཟས་སྦྱིན་གྱི་ཀུན་དགའ་ར་བ།
  • རྒྱལ་བྱེད་ཚལ་མགོན་མེད་ཟས་སྦྱིན་གྱི་ཀུན་དགའ་ར་བ།
  • རྒྱལ་རྒྱལ་བྱེད་ཀྱི་ཚལ་མགོན་མེད་ཟས་སྦྱིན་གྱི་ཀུན་དགའ་ར་བ།
  • rgyal bu rgyal byed kyi tshal mgon med zas sbyin gyi kun dga’ ra ba
  • dze ta'i tshal mgon med pa la zas sbyin pa'i kun dga’ ra ba
  • dze ta’i tshal mgon med zas sbyin gyi kun dga’ ra ba
  • dze ta’i tshal skyabs med zas sbyin gyi kun dga’ ra ba
  • rgyal bu rgyal byed kyi tshal mgon med pa la zas sbyin pa'i kun dga’ ra ba
  • rgyal bu rgyal byed kyi tshal khyim bdag mgon med zas sbyin gyi kun dga’ ra ba
  • rgyal rgyal byed kyi tshal mgon med zas sbyin gyi kun dga’ ra ba
  • rgyal byed tshal mgon med zas sbyin gyi kun dga’ ra ba
  • dze ta’i tshal skyabs myed pa la zas sbyin gyi kun dga’ ra ba
  • jetavanam anāthapiṇḍadasyārāmaḥ
  • anātha­piṇḍa­dasyārāmaḥ
  • Note: this data is still being sorted
  • Place
Publications: 72

One of the first Buddhist monasteries, located in a park outside Śrāvastī, the capital of the ancient kingdom of Kośala in northern India. This park was originally owned by Prince Jeta, hence the name Jetavana, meaning Jeta’s grove. The wealthy merchant Anāthapiṇḍada, wishing to offer it to the Buddha, sought to buy it from him, but the prince, not wishing to sell, said he would only do so if Anāthapiṇḍada covered the entire property with gold coins. Anāthapiṇḍada agreed, and managed to cover all of the park except the entrance, hence the name Anāthapiṇḍadasyārāmaḥ, meaning Anāthapiṇḍada’s park. The place is usually referred to in the sūtras as “Jetavana, Anāthapiṇḍada’s park,” and according to the Saṃghabhedavastu the Buddha used Prince Jeta’s name in first place because that was Prince Jeta’s own unspoken wish while Anāthapiṇḍada was offering the park. Inspired by the occasion and the Buddha’s use of his name, Prince Jeta then offered the rest of the property and had an entrance gate built. The Buddha specifically instructed those who recite the sūtras to use Prince Jeta’s name in first place to commemorate the mutual effort of both benefactors.

Anāthapiṇḍada built residences for the monks, to house them during the monsoon season, thus creating the first Buddhist monastery. It was one of the Buddha’s main residences, where he spent around nineteen rainy season retreats, and it was therefore the setting for many of the Buddha’s discourses and events. According to the travel accounts of Chinese monks, it was still in use as a Buddhist monastery in the early fifth century ᴄᴇ, but by the sixth century it had been reduced to ruins.